Πηγή: in.gr
"Από 840 έως 1.170 ευρώ είναι το μηνιαίο κόστος ζωής του εργαζόμενου που δεν έχει ακόμα αποκτήσει οικογένεια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ελληνικού Κέντρου Καταναλωτών.
Έτσι ένας νέος που κερδίζει περίπου 700 ευρώ το μήνα παρουσιάζει έλλειμμα που μπορεί να φτάσει και τα 470 ευρώ.
Αναλυτικά, στα έξοδα υπολογίζεται το ενοίκιο (240-300 ευρώ), τα κοινόχρηστα (50-70 ευρώ), οι αγορές στο σούπερ μάρκετ (150-200 ευρώ), τα έξοδα για τους λογαριασμούς τηλεφώνου-νερού-ηλεκτρικού (80-110 ευρώ), τα τσιγάρα-κινητό-βενζίνη (160-250 ευρώ), η σύνδεση στο Ίντερνετ (έως 30 ευρώ), η έξοδος (70-100 ευρώ) και διάφορα άλλα έξοδα (έως 100 ευρώ)."
Σχόλιο:Οι αιτίες του προβλήματος δεν είναι μία, είναι πολλές. Αλλά όλες μαζί δεν διορθώνονται. Δεν περιμένω από το κράτος να βάλει πλαφόν στις τιμές στα βασικά προϊόντα, γιατί έτσι και ο ανταγωνισμός δεν θα δουλεύει καθόλου όπου δουλεύει τώρα και τα μονοπώλια θα μπορούν να εκβιάζουν για υψηλότερα πλαφόν (δείτε κλειστά επαγγέλματα). Δεν περιμένω να βρει ξαφνικά το κράτος χρήματα απολύοντας π.χ. τους μισούς δημοσίους υπαλλήλους για να μειώσει το κόστος της κεντρικής κυβέρνησης ώστε να μοιράσει βοηθήματα. Δεν είναι λύση αυτό. Θα προκαλέσει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Μπορεί όμως να κατέβει το κόστος ζωής. Ειδικά στα βασικά αγαθά. Και όσοι νομίζουν ότι αυτό γίνεται μόνο με κρατικό παρεμβατισμό, προφανώς δεν ξέρουν πως γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ναι το ξέρω ότι εδώ είμαστε Ελλάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαστε πνευματικά ανάπηροι. Μπορούμε. Ήδη υπάρχει μεγάλη διαφορά στην συνειδητοποίηση από το 2002 πχ που ξεκίνησε αυτό το απίστευτο ράλυ τιμών με το Ευρώ (όχι ότι πριν ήταν πολύ καλύτερα, αλλά υπάρχει διαφορά). Το πρόβλημα είναι ότι δεν πράττουμε κάτι για αυτό ως καταναλωτές. Όταν φίλος μου μου λέει, γιατί να πάρω τα φτηνά μακαρόνια με 1.30, εγώ παίρνω των 2.6, γιατί τα φθηνά κάτι θα έχουν... τι να πεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου